REI30 w odporności ogniowej – czym jest? Definicja, oznaczenia, przykłady. Zdjęcie i autor: freepik.com.
W projektowaniu i budowie obiektów mieszkalnych, komercyjnych oraz przemysłowych, bezpieczeństwo pożarowe budynków jest jedną z ważniejszych kwestii, którą należy brać pod uwagę. W tym kontekście, REI30 jest jednym z oznaczeń stosowanych w klasyfikacji odporności ogniowej. Symbol ten określa zdolność elementów konstrukcyjnych do opierania się skutkom pożaru przez określony czas. Klasyfikacja ta odnosi się głównie do nośności, szczelności i izolacyjności ogniowej przegród budowlanych, takich jak ściany lub stropy. Wybór materiałów i systemów o odpowiedniej klasie odporności ogniowej może znacząco wpłynąć na bezpieczeństwo użytkowników oraz ograniczenie strat materialnych w razie pożaru. W niniejszym artykule wyjaśnimy, czym dokładnie jest REI30, jakie elementy budowlane mogą posiadać taką klasyfikację oraz gdzie najczęściej znajdują one zastosowanie.
Spis treści:
ToggleOznaczenie REI30 jest standardem określonym w normie PN-EN 13501-2, która klasyfikuje odporność ogniową elementów budowlanych. Elementy te są projektowane tak, aby zapewniać maksymalną ochronę pod względem wytrzymałości konstrukcyjnej, jak i zapobiegania przedostawaniu się ognia oraz ciepła przez co najmniej 30 minut od powstania pożaru. Każda litera w tym oznaczeniu ma konkretne znaczenie:
Jak można wywnioskować – kompleksowe oznaczenie REI30 w określonym materiale budowlanym uwzględnia wszystkie trzy podstawowe parametry: nośność (R), szczelność (E), izolacyjność (I), które w sytuacji pożaru powinny wytrzymać przez co najmniej 30 minut od chwili pojawienia się ognia. W praktyce oznacza to, że elementy budowlane z klasyfikacją REI30 są w stanie skutecznie ograniczać rozprzestrzenianie się ognia i wysokiej temperatury, zapewniając tym samym bezpieczeństwo użytkowników budynku poprzez wystarczająco długi czas na przeprowadzenie ewakuacji.
Elementy budowlane o klasie odporności ogniowej REI30 są powszechnie stosowane w budownictwie, gdzie wymagana jest podstawowa ochrona przeciwpożarowa przez co najmniej pół godziny od pojawienia się ognia. Między innymi są to takie elementy budowlane, jak ściany nośne w budynkach wielokondygnacyjnych oraz elementy konstrukcyjne w obiektach przemysłowych. Wdrożenie takich systemów gwarantuje, że w przypadku pożaru kluczowe przegrody pozostaną funkcjonalne, co zwiększa bezpieczeństwo użytkowników budynku.
Przykłady innych zastosowań to zwłaszcza sufity i podwieszane stropy REI30 – wykorzystywane w obiektach komercyjnych i przemysłowych, gdzie wymagana jest odporność ogniowa przez około pół godziny, a jeżeli przegroda jest częścią głównej konstrukcji nośnej – powinna spełniać kryteria nośności ogniowej (R) odpowiednio do wymagań zawartych w głównej konstrukcji nośnej i konstrukcji dachu dla danej klasy odporności pożarowej budynku.
Klasyfikacja REI30 wskazuje, że dany element konstrukcyjny zachowuje nośność, szczelność i izolacyjność ogniową przez co najmniej 30 minut, co jest kluczowe dla skutecznej ochrony ludzi i płonącego budynku. Właściwe zastosowanie przegród o tej klasie odporności może znacząco zmniejszyć ryzyko rozprzestrzeniania się ognia i wydłużyć czas na przeprowadzenie szybkiej i skutecznej ewakuacji. Wybór odpowiednich materiałów i systemów zgodnych z normami PN-EN 13501-2 jest kluczowy dla zapewnienia najwyższych standardów bezpieczeństwa w nowoczesnym budownictwie. Dzięki temu zarówno inwestorzy, jak i projektanci mogą lepiej dostosować swoje obiekty do obowiązujących przepisów i norm przeciwpożarowych.
Niniejszy artykuł ma charakter informacyjny. Należy podkreślić, że trzeba kierować się przede wszystkim aktualnymi i obowiązującymi przepisami oraz konsultować się z ekspertami w dziedzinie ochrony przeciwpożarowej. Tylko wtedy wybór odpowiednich elementów budowlanych o określonej klasie odporności ogniowej zagwarantuje pełne bezpieczeństwo.
Źródła:
1. PN-EN 13501-2:2016-07, Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynków. Część 2: Klasyfikacja na podstawie badań odporności ogniowej, z wyłączeniem instalacji wentylacyjnych.
2. PN-EN 1365-2:2014, Badania odporności ogniowej elementów nośnych. Część 2: Stropy i dachy.