Klasa Ffl w klasie reakcji na ogień – co to znaczy?

Projektując lub wybierając materiały budowlane, należy brać pod uwagę szereg złożonych aspektów. Zalicza się do nich przede wszystkim kwestie bezpieczeństwa przeciwpożarowego, które ma zapewnić ochronę ludzi i mienia przed skutkami pożaru. Pod tym względem, klasyfikacja reakcji na ogień pozwala ocenić, w jakim stopniu dany materiał przyczynia się do rozwoju ognia i jakie zagrożenia stwarza w czasie jego rozprzestrzenienia. W tym rozróżnieniu występuje najniższa z kategorii oznaczeń przeznaczonych na posadzki – Ffl. Do tej klasyfikacji wliczają się produkty, które nie przeszły testów bezpieczeństwa lub wykazują najwyższą palność. Z uwagi na ich wymierne właściwości – wybór materiałów o oznaczeniu Ffl powinien być dokładnie przeanalizowany pod kątem zgodności z obowiązującymi normami przeciwpożarowymi. W tym artykule przyjrzymy się bliżej klasie Ffl oraz jej zastosowaniu w nowoczesnym budownictwie.

Czym jest klasa Ffl w klasyfikacji ogniowej?

Klasa Ffl to najniższa kategoria w klasyfikacji reakcji na ogień, która oznacza, że dany produkt nie przeszedł testów określonych w normie PN-EN 13501-1 – wykazał m.in. skrajnie wysoką palność, sporą emisję dymów oraz cząsteczek, a także znaczną tendencję do rozgorzenia i podtrzymywania spalania. Materiały tej klasy nie są w żaden sposób odporne na ogień, a nawet – mogą przyczyniać się do jego rozprzestrzeniania i generować spore ilości toksycznych substancji w czasie pożaru. Ponadto – produkty o oznaczeniu Ffl mogą bardzo łatwo się zapalać i intensywnie podtrzymywać skupisko pożarowe. Powoduje to, że stosowanie materiałów o takim oznaczeniu wymaga szczególnej rozwagi oraz zgodności z obowiązującymi przepisami przeciwpożarowymi. W przeciwieństwie do wyższych kategorii (np. Bfl lub Cfl) klasyfikacja Ffl to najmniej bezpieczna opcja w przypadku wystąpienia pożaru i w wielu przypadkach – produkty te powinny być zastąpione materiałami o lepszych parametrach ogniowych.

Zastosowanie klasy Ffl w budownictwie

Zastosowanie materiałów oznaczonych jako Ffl jest ograniczone ze względu na ich wysoką palność i brak jakiejkolwiek odporności na działanie ognia. W większości przypadków produkty tej klasy nie są zalecane w miejscach, gdzie istotne jest zapewnienie co najmniej dobrej ochrony przeciwpożarowej. Niemniej jednak – mogą być stosowane w specyficznych warunkach. Zwłaszcza tam, gdzie inne czynniki – takie jak np. koszty, funkcjonalność czy łatwość montażu – mają większe znaczenie niż ochrona przed ogniem. Przykłady takich zastosowań obejmują następujące obiekty budowlane:

• tymczasowe konstrukcje – np. pawilony wystawowe, stoiska targowe czy sezonowe budynki, które nie są przeznaczone do długotrwałego użytkowania,
• pomieszczenia gospodarcze i techniczne – tam, gdzie materiały podłogowe nie podlegają rygorystycznym wymaganiom przeciwpożarowym,
• niektóre obiekty przemysłowe – tylko w szczególnych przypadkach – o ile materiały Ffl spełniają inne wymagania techniczne i funkcjonalne,
• lokalizacje, gdzie wymogi przeciwpożarowe nie są kluczowe – np. magazyny niskiego składowania czy budynki nieprzeznaczone do użytku dla ludzi,
• elementy dekoracyjne i wykończeniowe – w przypadkach, gdy istotne są wyłącznie walory estetyczne, a kwestie bezpieczeństwa przeciwpożarowego nie są priorytetem.

Podsumowując klasę Ffl – jest to najniższa z klasyfikacji reakcji na ogień, która oznacza materiały o najwyższej palności, nie spełniające wymogów ochrony przeciwpożarowej. Produkty o takim oznaczeniu mogą podtrzymywać spalanie, przyczyniać się do rozwoju pożaru oraz generować duże ilości dymu. Ich stosowanie jest ograniczone głównie do miejsc, gdzie nie obowiązują ścisłe normy bezpieczeństwa lub tam, gdzie zakłada się tymczasowe konstrukcje. Produkty oznaczone jako Ffl nie posiadają określonych właściwości ognioodpornych i mogą znacząco przyczyniać się do rozprzestrzeniania się ognia. Wybierając więc materiały budowlane – warto rozważyć produkty o wyższej klasie reakcji na ogień, które zapewnią większą ochronę użytkownikom budynków i zminimalizują ryzyko pożarowe.

Niniejszy artykuł ma charakter informacyjny. Należy podkreślić, że trzeba kierować się przede wszystkim aktualnymi i obowiązującymi przepisami oraz konsultować się z ekspertami w dziedzinie ochrony przeciwpożarowej. Tylko wtedy wybór odpowiednich elementów budowlanych o określonej klasie reakcji na ogień zagwarantuje pełne bezpieczeństwo.

Źródła:
1. PN-EN 13501-1:2008 A1:2010, Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynków. Część 1: Klasyfikacja na podstawie wyników badań reakcji na ogień.
2. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (DzU Nr 75 poz. 690) z późniejszymi zmianami (DzU z 2015 r. poz. 1422 i z 2017 r. poz. 2285).
3. Instrukcja ITB 401/2004, Przyporządkowanie określeniom występującym w przepisach
techniczno-budowlanych klas reakcji na ogień według PN-EN.