Klasa E w klasie reakcji na ogień i norma PN-EN 13501-1 – co oznaczają?

Klasa E w klasyfikacji ogniowej to kategoria materiałów budowlanych, które wykazują niski poziom odporności na ogień. Produkty tej klasy ulegają szybkiemu zapłonowi, a ich właściwości ogniowe ograniczają się do spełnienia minimalnych wymagań normy PN-EN 13501-1. W warunkach pożarowych materiały klasy E mogą zapalić się w ciągu kilku sekund, przy mocy cieplnej źródła ognia wynoszącej około 100 kW. Materiały te mogą również generować płonące krople oraz emitować dym, co zwiększa ryzyko rozprzestrzeniania się pożaru. Mimo to – spełniają one określone normy bezpieczeństwa, co pozwala na ich zastosowanie w specyficznych warunkach i konstrukcjach budowlanych. Zrozumienie charakterystyki klasy E jest kluczowe dla odpowiedniego doboru materiałów budowlanych w mniej wymagających środowiskach, gdzie standardy przeciwpożarowe są umiarkowane. W tym artykule przedstawimy szczegółowo cechy tej klasy, przykłady materiałów oraz obszary ich zastosowań.

Cechy charakterystyczne klasy E

Materiały zaklasyfikowane jako klasa E w klasach reakcji na ogień charakteryzują się ograniczoną odpornością na ogień. Ich podstawowym wyróżnikiem jest szybka podatność na zapłon – nawet przy niskiej intensywności źródła ognia – co sprawia, że ich zastosowanie wymaga szczególnej ostrożności. Klasa E dotyczy wyrobów, które w warunkach badawczych zapalają się w czasie krótszym niż 2 minuty, gdy narażone są na działanie źródła ognia o mocy cieplnej 100 kW. Materiały klasy E posiadają następujące cechy charakterystyczne:

• szybka zapalność – wyroby tej klasy łatwo ulegają zapłonowi pod wpływem małych źródeł ognia,
• generowanie płonących kropli – w procesie spalania mogą tworzyć krople, które przenoszą ogień na inne elementy konstrukcji,
• intensywne dymienie – materiały klasy E wydzielają znaczne ilości dymu, co może ograniczać widoczność i zwiększać ryzyko zatrucia,
• brak stabilności termicznej – produkty tej klasy nie wytrzymują długotrwałego działania ognia i szybko tracą swoje właściwości użytkowe,
• wysoka podatność na rozgorzenie – w kontakcie z wyższymi temperaturami mogą przyczynić się do gwałtownego rozwoju pożaru.

Chociaż materiały tej klasy nie spełniają wysokich wymagań odporności ogniowej – ich właściwości mogą być wystarczające w środowiskach o niskim ryzyku pożarowym. Klasa E jest stosunkowo rzadko wybierana do kluczowych elementów konstrukcji budynków, ale może być wykorzystywana w komponentach pomocniczych lub w miejscach, gdzie priorytetem jest obniżenie kosztów budowy.

Przykłady materiałów budowlanych klasy E

Materiały zaklasyfikowane jako klasa E wyróżniają się szybkim zapłonem i ograniczoną odpornością na działanie ognia. Są to wyroby, które znajdują zastosowanie w środowiskach o niskim ryzyku pożarowym, gdzie nie są wymagane wysokie standardy ochrony przeciwpożarowej. Dzięki swojej dostępności oraz wszechstronności – materiały tej klasy są wybierane w sytuacjach, gdzie kluczową rolę odgrywają koszty, a nie zaawansowane właściwości ogniowe. Materiały klasy E są często brane pod uwagę ze względu na ich niski koszt oraz łatwość w montażu. Niemniej jednak – ze względu na ich ograniczoną odporność ogniową – powinny być stosowane z rozwagą i zgodnie z przepisami, które regulują bezpieczeństwo przeciwpożarowe w budownictwie.

Do najczęściej stosowanych materiałów klasy E należą:

• tworzywa sztuczne o niskiej ogniotrwałości – takie jak płyty z PCV lub polistyrenu, które są używane głównie jako elementy dekoracyjne lub w lekkich konstrukcjach pomocniczych,
• materiały tekstylne – zasłony, firany czy tkaniny tapicerskie, które nie zostały zaimpregnowane środkami ogniochronnymi,
• karton i papier – wykorzystywane w opakowaniach lub lekkich przegrodach – szczególnie w sektorze logistycznym oraz przemysłowym,
• izolacje z pianki poliuretanowej o niższych właściwościach ognioodpornych – stosowane głównie w ścianach wewnętrznych lub jako elementy techniczne,
• lekkie płyty warstwowe z rdzeniem polistyrenowym – używane w przegrodach wewnętrznych, które nie wymagają wysokich standardów ochrony przeciwpożarowej.

Zastosowanie klasy E w budownictwie

Materiały klasy E znajdują zastosowanie przede wszystkim w budownictwie o mniej restrykcyjnych wymaganiach przeciwpożarowych. Ich wykorzystanie jest często związane z projektami, w których priorytetem są przede wszystkim niskie koszty. Choć ich właściwości ogniowe są ograniczone – materiały te spełniają podstawowe normy bezpieczeństwa w odpowiednich warunkach i środowiskach. Dzięki swojej wszechstronności, są często używane jako uzupełnienie bardziej odpornych ogniowo konstrukcji.

Najczęstsze obszary zastosowania materiałów klasy E to:

• przegrody wewnętrzne – lekkie ścianki działowe wykonane z płyt warstwowych lub paneli z tworzyw sztucznych; stosowane w biurach, magazynach lub obiektach przemysłowych, gdzie nie ma wysokich wymagań ogniowych,
• wykończenia wnętrz – dekoracyjne elementy z tworzyw sztucznych, tekstyliów czy kartonu; wykorzystywane w mieszkaniach i przestrzeniach komercyjnych o niskim natężeniu ruchu ludzi,
• izolacje techniczne – pianki poliuretanowe o ograniczonych właściwościach ognioodpornych; montowane w miejscach mniej narażonych na działanie wysokich temperatur,
• obiekty tymczasowe – pawilony wystawowe, stoiska handlowe lub budowle modułowe, gdzie stosowanie materiałów o wyższych standardach ogniowych nie jest ekonomicznie uzasadnione,
• sektor logistyczny – lekkie opakowania z kartonu lub papieru, które spełniają podstawowe wymogi ochrony przeciwpożarowej w trakcie transportu i magazynowania.

Ze względu na swoją podatność na zapłon materiały klasy E powinny być stosowane w budynkach i przestrzeniach, w których ryzyko wystąpienia pożaru jest minimalne. Ważne jest również, żeby materiały te były używane w zgodzie z lokalnymi przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa pożarowego – aby tym sposobem zapewnić większą ochronę ludzi i mienia. Klasa E w klasyfikacji reakcji na ogień – zgodnie z normą PN-EN 13501-1 – stanowi kategorię materiałów, które cechują się ograniczoną odpornością ogniową, ale spełniają podstawowe normy bezpieczeństwa w określonych warunkach. Chociaż ich podatność na zapłon sprawia, że nie mogą być stosowane w środowiskach o wysokim ryzyku pożarowym i stwarzają większe ryzyko rozprzestrzeniania się ognia – nadal znajdują swoje miejsce w budownictwie. Ich wszechstronność, niskie koszty i łatwość montażu czynią je popularnym wyborem w mniej wymagających projektach.

Zrozumienie charakterystyki materiałów klasy E oraz ich ograniczeń jest kluczowe dla odpowiedzialnego planowania i projektowania budynków, a właściwe wykorzystanie tych materiałów w miejscach, gdzie ryzyko pożaru jest minimalne, pozwala na optymalizację kosztów przy jednoczesnym zapewnieniu podstawowego poziomu bezpieczeństwa. Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej o tym, jak poszczególne klasy reakcji na ogień wpływają na projektowanie budynków, to zapraszamy do zapoznania się z pozostałymi artykułami o klasyfikacji ogniowej, które są dostępne w kategorii Ochrona PPOŻ.